(Column) Nou, ik weet wel dat dat útblieft totan je doad.

DOKKUM – Once apon a time… I came from the Bronx. Ik hew even sitten bij ien fan de drie liefsten. En ik hew har ’n monster geven fan de Wierumer Aak. Onder de noemer Streekkeuken Dokkum kook ik graach met streekproducten út Noardeast-Fryslân. Om lokale ondernimmers en boeren in ’t licht te sett’n en de lokale economie op niveau te houen. En derom hew ik de ovenskuttel de titel De Wierumer Aak geven. De groenten kwamen fan Akkerbouwbedrijf Van Kuiken út Wierum.

Mar nou had ien lokale musicus ’t ’s bij ’t rechte end: Eric’s is ’t ienige café wer je nog ’n broatsje kroket of frikandel krije kinne sûnder atjar tjampoer of bakte eardappels. Gewoan ’n kipschnitzel sûnder opsmûk. Café de Lantaarn of Eric’s. Veerder is d’r niet meer ’n leuk café veur de gewoane stapper.

Nou wurdt de Beurs op de markt verspiekerd. Mediaverslag Bron: RTVNOF Geert-Jan Vaartjes en Liudger van der Meer make d’r natuurlijk ’t moaiste fan. Mar ik hew wel wat kanttekeningen. Wer blieft inderdaad dat gewoane broatsje kroket of frikandel? Die kipschnitsel pinda veur hoogút € 2,85? Teugenwoordig is ’t stappen allinich wegleit veur de high sociëty. Niet meer veur de gewoane arbeider. En ók die wil fertier in de weekenden. Mar ’n keet of ’n caravan op eigen hiem is ók al verboaden.

Even wat betreft ’t koken met streekproducten wer de heren fan ‘De Beurs’ met te koop lope want, die naam hadden ze houe mutten. Ik vien ‘Ode’ afbreuk an iets wat decenia overend staan hewt in de folksmond: Koke met streekproducten is iets wat je graach doen om regionale ondernimmers in ere te houen en de lokale economie op niveau te houen. Dat je proeve dat lokale producten in ’n gerecht verwerkt binne vien ik absolute bullshit. Ik hew fandaag ’n ovenskoatel maakt en vernoemd naar de Wierumer Aak fanwege de groenten die ik afnomm’n hew fan Van Kuiken út Wierum. Op de foto’s siet ’t ‘r heurlik út. Mar weetst? D’r sit gien smaak an. Allemaal ongekrúd. Want ik wuu wete hoe lokaal smaakt.

De producten binne lokaal mar, smaak maakt de kok ‘ran. Met krúden fanút de heule wereld. En die ‘Friesche Paling’ zwemt ók in Zeeland. Dat is ’tselfde met ’t personeel wat weer ’n ‘eerlike káns’ krijt in ‘De Beurs’. Vacatures binne alweer verseit an lokale prominenten en leerlingen met âlders binnen ferskate kringen kinne skitterende stages lope aldér. Der bovenop mutte d’r natuurlik weer heul veul arbeidsbeperkten ’n káns krije met bulten loankostensubsidie die ferfolgens allemaal de belofte anhoare mutte dat ze ooit in de toekomst káns hewwe op ’n contract veur ’t leven.

Nou, ik weet wel út eigen ervaring dat dat útblieft totan je doad.

Harmen Poortman