(Column) Dominee De Pee.

DOKKUM – Ik zat fanavond te plak. Bij ien fan myn favo dates. We hewwe ’t over fanalles had. Ók over die ouwe lui fan oans die ’t misskien best wel goed bedoelden mar, veural met sichself besig waren en fanút de tiid fan Hitler handelden. Der kinne zij niks an doen mar, wij al helemaal niks. Wij binne niet deelgenoat weest an die oorlog mar, we hewwe wel te maken met de gefolgen derfan.

,,Ik wil dastou..” en ,,Ik bepaal.” en ,,Omdat ik ’t ség” en veural: ,,Wy dogge ’t saos wy ’t wolle.” En ik weet dat heul veul leeftiidsgenoaten sich disse woorden herinnere.

Ik zat fanavond bij ’n frommes die mij over dit soort stellingen genoeg fertelle kon. En ik kwam út de wc werom lopend met ferhalen over dominee De Pee. In de dieptrieste herinnering an har soortemet fan geestelike mishânneling fan de opvoeding moesten we ók wel lache.

In de tiid dat ik jeugdcatechisatie kreeg fan dominee de Pee jatten we bij ’t Rokertje an de Waagstraat in Dokkum de snoep in groate getale bij mekaar. De groate puntpuuden fraten we leeg tiidens de groepslessen. Mar ik hew tot pak ‘m beet myn 38ste ’t ouwe en nieuwe testament út myn kop weten. Dat dan weer wel dankzij De Pee. En hij wist wat wij deed’n.

Mar dat ze dan in Dantumadiel su skijnheilig doen over ’n oliebol op sundag. Der kin ik met myn ferstand niet bij. Deur de week mekaar belazere tot en met. As familie bij mekaar de rúten in gooie as ’t om geld en relaasjesaken gaat. En in de weekenden alles doen wat God ferboaden hewt en mekaar in de liefde besodemietere wer je bij staan.

Mar op sundag gien oliebol.

Harmen Poortman