(Gien column) Dit is hoe ’t systeem in mekaar sit.
DOKKUM – Waar gebeurd! Je verwachte ’t niet. Dit bedenk je niet. Deur myn turbulente leven is ’t su nu en dan noadig dat ik ’s met ’n spycholoog praat. En ik typ dit dus bewust verkeerd. Dat snappe jim vast wel. Ik meld mij bij de toko. Een half uur fan te voren en ik vertel su werom. In de wachtkamer staat ’n tafel met allemachtigst harde houten stoelen. Mar òk ’n ontigelik lekkere driepersoans hangbank. Der sit ik altiid op. Mar in die bewuste hoek sit nou al ’n man. Ik denk: ,,Verrek mar, ik gaan in die andere hoek. En ik leg myn jaske d’r tussenin. Wel even angeve dat ik grenzen hew, toch?
Dan komt ‘r nog ’n man anlopen. Op krukken. En die maakt aanstalten on tussen oans in te sitten. Dus, ik fraag: ,,Wuust d’r tussen?” En ik pak myn jas vurt. Blykbaar dachten we alle drie ’t selfde en we begonnen alle drie spontaan wat te lachen. ,,Kratsje bier hier voor de bank en oanze problemen binne oplost, of niet jongens?” Zeg ik su gekskerend. ,,Ja, bij oans wel. Bij de froulje is dat wel anders.”, seit de man in de midden. En die derde brult deur de heule wachtkamer: ,,Ik denk dat we hier alle drie sitte fanwége de froulje.”
Of ze ’t rúke. Der kwam vurt ’n frouspersoan om de hoeke: ,,Goedemiddag Sybrand. Welkom. En de man die ’t eerst op de bank zat staat op en loopt met har met.” De man naast my en ik kieke mekaar an en ségge tegelyk. ,,Hij krijt nou straf.” En we légge krom fan ’t lachen. Ik fraag myn buurman of hij dat nummer fan Meau kin: ‘Dat heb jij gedaan’. ,,Jaah.”, seit ie’. Én dat heb jij gedaan’. Ze hale je soms zelf ’t bloed onder de nagels vandaan. Dat mochten wij niet ségge fanselfs. Neen, tuurlik niet! En of de dúvel d’r met speult. Op dat selfde ogenblik komme d’r twee prachtige dames de wachtkamer binnen. Met alle respect, mooie tantes. Die gaan elk dus op su’n harde, houten k*tstoel sitt’n.
De plysje was dus binnevall’n. Echt. We gniffelden nog wat in oansself en begrepen allebei wel dat wij nou niet meer alles ségge konden. We moesten nou op oanze tellen passe. Dat hadden wij echt wel in de gaten.
Ik suu nog even vertellen werom ik altiid ’n half uur fan te voren anwezig bin. Dat is dus omdat in ’n wachtkamer altiid wel wat gebeurd. Ik mag graag even op myn gemak aclimatisere. Mar dit hew ik nog nooit beleefd. Drie wildvreemde mannen fan mekaar en dan su op ien lijn sitte. Ik noem ’t mar mentalk. Ik ség Tsjoch. Dit is òk even niet ’n column. ’n column is ’n sketst verhaal dat út de dúm sogen is met as bron de omgeving of de mienskip. Dit is feitelijk gebeurd fannemiddag. Dit is hoe ’t systeem in mekaar sit.
Harmen Poortman
