(Column) … of mat ik wer de plysje belje?
DOKKUM – Ik weet ’t, we wurde d’r allemaal hast flauw fan, mar ik wil even wat útlégge. Suggestieve fragen stelle is niet iemand de indruk geve dat je bijvoorbaat al denke te weten hoe ’t sit. Met suggestieve fragen lok je ’n reaksje út bij de ander.
Die voelt ‘m dan onbegrepen en gaat waarskijnlijk vertellen hoe ’t wél sit. Ik hew ’s onderzoek pleegt naar wie mij nou úteindlik angeven had bij de plysje met valse beskuldigingen omtrent húslik geweld. Overal wer ik anklopte met redelike, open fragen ving ik bot. Ik kwam nergens achter. Totdat ik ’n keer ergens an belde en die persoan de indruk gaf dat ik precies wist wat hij/zij deen had. Toen viel hij/zij deur de mand en vertelde mij dat hij/zij wel degelik de plysje beld had met betrekking tot myn thússituaasje. Mondjesmaat kwam de aap út de mouw. Ik hew der ’n opname fan mar, echt goed is ’t niet te verstaan.
Disse persoan kwam fanmiddag op myn pad en zocht ruzie met mij. ,,Do joust my yn dyn columns altyd de skuld fan ’t feit dat ’t gebiedsteam bij dij oer de vlier komt. Das net wier. Der masto mei ophâlde. Of mat ik WER de plysje belje?”
Leest u hem? Ziet u hem? In ien alinea: …’WER de plysje belje’. Deze persoan liep mooi met open ogen in de val. En der hew ik nou ’n getúge fan. Dat geëtter fan mij in myn columns kin heul vervelend weze. Mar eilikst hoop ik dat ménsen die òk su stalkt wurde d’r wat fan lere. Ik hew om dit te leren altyd goed op let op skoal. Hew myn HBO niet afmake kinnen om zeer pijnlike medische redenen mar, ik hew d’r wel wat fan opstoken. Ik hew my òk de blubber werkt op frijwillige basis binnen de Radiowereld. En ik hew dus wat interviewtechnieken opdeen. Want ’t feit dat ik heule dagen thús bin kin disse ménsen òk niet sette. Dat thúswerken de moade is, kinne ze niet begriippe
Ik hew dit keer zelf de plysje beld met de mededeling dat ik per direct wil dat disse persoan ophoudt met ’t versmaden en verlasteren fan myn naam. Want dit soart ménsen verniele hele húshoudingen. ‘T binne vaak ménsen die hun hús al afbetaald hewwe, gepensioneerd binne en heule dagen gien flikker te doen hewwe. En dus, te veul tiid hewwe om andere ménsen in de gaten te houden. De buurt wer ze veertig jaar leden ooit begonn’n binne an hun eigen ‘huisje boompje beesje’ kinne ze niet loslate en dele met de folgende generaasje. ,,Wy hawwe hjir ús eigen rigels. De nije bewenners matte sich oanpasse oan ús. Sa hawt ’t altyd west en sa sil ’t altyd bliuwe.” Bovendien mene ze òk dat de lokale krant niet alles plaatst dus, vulle ze die graag even an met hun eigen hersenspinsels.
Ik wens u een heel goed weekend,
Harmen Poortman
