(Column) En vaderdag… hewt nog noait su vaderlik voeld.

DOKKUM – De heule week hew ik my druk maakt: ,,Myn seun komt dit weekend. En ’t is sundag vaderdag. Hewt ‘r deran docht? Hoe mut dat sundagmorgen? Hij is negen. Kin hij koffie zette? Kin hij ’n ei koke? Kin hij ’n krekkker smere?” Want wij binne skeiden en ik maak niet alles fan de ontwikkeling fan myn seun meer met, sien. En wat mut ik met ‘m útviene? Kost òk allemaal weer ’n vermogen, die kienders.

Vrijdagmiddag kwam ie om vier uur: ,,Ooh pa, we doen op school in onze klas niet meer aan vaderdag. Ik heb dus niks gemaakt. Maar ik weet wel wat. Ik maak ’n meesterlijk ontbijt voor papa.” Ik hou myn hart vast mar, laat ’t niet merke: ,,Papa kookt zelf wel even ’n eike sundag, hoor. En ik zet zaterdagavond ’t koffiezetapparaat wel startklaar. ‘N krekker met kipfilet is genoeg.”

Zaterdagochtend: ,,Pa ik wil ’n doos waar ik zelf in kan. Ik wil later in de bouw aan ’t werk dus, ik moet oefenen een huis te bouwen. Plaats even een ‘durf te vragen’ op facebook.” De reaksjes waren overweldigend. Ik hew denk ik wel veur veertig euro an oud papier. ,,Pa heb je ook plakband?” ,,Ja hoor, jongen.”

Zaterdagavond, de kleine man gaat naar boven. ‘T is nog gien bédtiid dus, ik fraag: ,,Wat silst?” ,,Wacht maar even.”, aldus myn kereltsje. Hij komt beneden met de kerstversiering: ,,Omdat ik geen kadootje voor pa heb versier ik ’t hier even.” Ik laat ‘m stil gewurde en ik wurd verrekte klein. ,,Mijn plakband is ook op. Morgenmiddag even naar de Jumbo, pa. En even naar de visboer. Van m’n kleingeld in de spaarpot koop ik nieuwe plakband. Dat is net als nieuwe spijkers in de bouw.”

Sundagmiddag met ’n puutsje kleingeld naar de visboer in Holwerd. Inleverd veur papiergeld. En natuurlik hewt pa syn herinkje betaald. Derna naar de Jumbo om plakband. ,,En bier veur pa.” Ssssstttt…. De kosten van dit weekend waren elf euro an fisk en vier euro an plakband. En vaderdag…. hewt nog noait su vaderlik voeld.