(Column) Vier flessen port is òk wel genoeg in de week.
DOKKUM – Je magge fan my viene wat je wille mar, ik hou my toch niet stil. Ik hew ’n dúdelike miening en ik nim gien blad veur de mond. Ik hew fanavond even sitt’n bij myn maatskappelik werkster. Ja, su noem ik har mar. Ze is myn steun en toeverlaat. Tuurlik hadden we d’r ’n borrel bij.
En we waren ’t roerend over ien ding iens: De hiele mienskip is zwaar an de drank. Fan ryk tot arm, fan jong tot oud. Sunnige percentages in de Dokkumer courant, laast. De helft fan de bevolking houdt ‘m de bek. Wij sien dat wel bij de plaatselike Jumbo. Die ouwe gepensioneerden gooie de rooie wyn en de port onder in de karre. Onder de bôle en de roerbakgroenten. Mar we sien ’t wel!
En dan bij de kassa: ,,Wat binne jim djoer wurden. Vroeger koe ik foar tweintig goene nog de hiele wyke fretuh mar, no mei de euro is alles oer de kop gien. En doe hieden we nog zegeltsjes by de boadskippen, dat wie folle verdeliger as die verrekte klantekaart.” Ik bin ’t ‘r òk met iens dat die ouwe lui wel wat inlevere kinne. Want ze woane in de groatste húzen wér wel ’n gezin in kin. Mar nee: ,, Ik bin weduwe en myn man had ‘m foar dit hûs ’n breuk wurke. Dernij is hy wol tweintig jier fersoarge yn Talma mar, dat hy hij ek fertsjinne. Dat der de jongerein hun foar deabeuligje matte vien ik mear dan logisch.” Wat dat an gaat had ik dat stuk over ’t alcoholgebrúk onder de noardeast-fryske bevolking òk wel skriive kinnen.
Ik hew ’n swager die afstudeerd is in de leer naar pensioenen. Hij beloofde iederien ’n pensioen. Echt werkelik. Ik hew vroeger wel ’s seit dat dat d’r niet in sit want, deur de imigraasje en fergriizing mutte steeds meer fan die groate pot fretuh. Mar dat was dan niet waar. Ik hew òk ’s wat management studeerd. Mar ik moest afhake omdat, ik ’t groatste probleem onder de AOW-ers onderging: ‘N broken heup. Mar ik had nergens ferstân fan. Wat mij al heul gauw dudelik werd was dat ’n kabinet of rekenkamer heul gauw útrekene kin wat ien noadig hewt om fan te leven.
En dan kin je via de belastingdienst ’t overtollige salaris fan ’n gepensioneerde lamlul heul makkelik afrome. Dat doen ze òk met WAO-ers en Wajongers die wat bijverdiene. Je binne verplicht je bijverdiensten op te geven en as de belastingdienst siet dat jou wat winst make dan, is dat veur de staatskas.
Dus geachte gepensioneerde: ,,Jou hewwe ’n AOW en ’n dik pensioen? Jou hewwe niet meer noadig dan om e’ nabij fieftjenhonderd euro in ‘e maand dus, wij rome de boel lekker ôf. Communisme noeme ze dat òk wel. Mar ik was gek, Vroegah.”
Vier flessen port is òk wel genoeg in de week.
Harmen Poortman
