(Column) Lieve, wilst myn vleeswarenbakje wel even in de koelkast sette?
DOKKUM – Ik had my fannemiddag even útnoadigt bij ’n goeie freundinnne fan mij. Want ik voelde my eilikst wat dakloas in eigen hús. Soms hew je dat. En dan is ’t fijn dat je ergens wat te plak kinne. Nou mut ik wel ségge dat disse lady ’n fijne vriend troffen hewt en der kin ik ’t òk best met viene. Je mutte mekaar dan òk weer de rúmte geve en ik bin nou krekt vertrokken. Want, op ’n gegeven moment vernim je wel dat je weer gaan mutte. En terecht.
D’r suuden plysjes weze bij de overburen en ik met myn allemachtigst lange carriére as journalist bij o.a. RTVNOF in de jaren negentig moest der natuurlik op af. Ik skoat drekt in de startblokken en ik brúkte dit bezoek fan plysjes bij de overburen om rúmte te maken veur de torteldúfkes. Allinich ik vergat de helft met te nimm’n fan de snaaierij die ik sponsored had. Selfs myn warme trui su ik hast fergete om an te doen want, Gazzzzzzzz.
Ik was eerder op disse sundagmiddag al even naar de Jumbo weest om wat fretuhrij want, ik wist dat alles bij disse oesa freundlike freule op was. Toen ik út de auto stapte en naar de winkel liep kwam ik der allereerst @PetraDokkum teugen. Aparte naam, hè? Ja von’ ik òk al. En ik vroeg har dus òk werom ze sichself su noemde op de socials. ,,Och Harmen, moet je weer wat schrijven? Ik gebruik die naam gewoon omdat, niet iedereen hoeft te weten wie en wat ik ben. Ik heb dat wel een beetje gehad.” Dan bin je met je man werkgever van de halve bevolking van Dokkum en omstreken. ‘Niet iedereen hoeft te weten wie ik ben.’ Ik respecteer dit en sil de meiskesnaam fan disse dame in bontjas veur my houe.
Wel is my opvall’n dat op ’t tydstip fan winkelen, wat ik fannemiddag dee om pak ‘m beet half drie op disse sundagmiddag, bijna de andere helft fan Dokkum en omstreken dan boadskappen doet bij de Jumbo. Echt waar, alle mensen in box drie of hoger fan de belastingdienst lope der dan rond. Allemaal bontjassen, hoge hakken, Porsches, BMW’s, Audies, deurstikte dekens (dat binne jassen die tot over de knieën hange en lyke op dekbédden) en veural parkajassen lope der dan rond. Dus as je netwerke wille of je wille je hogerop neu…. euh werke dan, mut je tussen twee en vier op de sundagmiddag je boadskappen doen bij de Jumbo in Dokkum.
Mar disse column gaat niet over @Petradokkum. Hij gaat over die lieve skat in box 1. Die liever de boadskapp’n doet bij de Poiesz in ’t fúgelân fan Dokkum omdat, der gewoan de bejaarden denke dat ze alle rechten hewwe en zeer subtiel veurdringe bij de kassa. Deur su even ’t mandsje op de lopende band te drukken terwijl jou der allang naast staan. Want de âlderein hawwe alle rjochten. Want ze hawwe hun hiele libben ontigelik hurd wurke en derom meie sy dat ôfdwinge. Dat ze hun bern vroeger moris leerd hawwe en betiiden de fernieling yn holpen hawwe troch hun verskrikkelike manier fan grutbringen dat, kinne we ze no net meer oanrekkenje. We kinne ze ek net meer kwartsje op hun pensjoen want, sy koeden d’r ek neat oan dwaan dat wy no yn box ien sitte. En eilikst emosjoneel yn box min fiif. Mar as wy deselfde manier fan opvoeden hantearje dan, wurde ús de bern ôfpakt troch ‘Veiligens Home’.
Mar al met al, ik bin wat hastich vertrokken en ik had ’n potsje augurken met wat boaterhamwurst, zeeuwspek fan Menno Hoekstra, nútsjes, cabanossie en tsjiss met in ’n bôletrompke wer ik eilikst altyd myn vleeswaren in bewaar dus, ik hew har nou even appt of ze myn vleeswarenbakje even in de koelkast doen wil. Dan haal ik dat wel weer ’s op.
Slaap lekker,
Harmen Poortman
